İBB Lideri Ekrem İmamoğlu’nun Elazığ ziyaretinde ekonomik sorunlarını anlatan 2 çocuk annesi Gülbahar Yıldırım, “Merdiven silerek, aylık 500 lirayla 2 öğrenci okutuyorum. Niçin ben kendi ülkeme sığamıyorum, niçin ben kendi ülkemde açım? Nereye kadar sürecek bu rezilliğimiz?” diyerek keder yanmıştı. SÖZCÜ’ye konuşan Yıldırım, “Amacım eşimin ve benim bir işe yerleşmesiydi. Zira işe girmek için ya torpil isteniyor ya da para istiyorlar. Lakin ben mecburdum, iki çocuğum için sesimi duyurmak zorundaydım” dedi.
Elazığlı depremzede Gülbahar Yıldırım’ın, İBB Lideri Ekrem İmamoğlu’nun zelzele bölgesi olan Sivrice ziyareti sırasında yanına gelerek zelzele sonrasında yaşadığı barınma ve ekonomik problemlerine ait kelamları damga vurmuştu. Gülbahar Yıldırım’a SÖZCÜ ulaştı.
Yıldırım, Lider İmamoğlu’yla yaptığı o sohbet sonrasında birçok yetkili makamdan kendilerinin aranarak eşi için iş talepleri geldiğini kaydetti.
“HER YERE GİTTİK FAKAT BİR SONUÇ ALAMADIK”
Elazığ zelzelesinin akabinde konutlarının ağır hasar aldığı gerekçesiyle konteynerlere yerleştirildiğini ve eşinin işsiz olmasından ötürü birçok yere müracaat yaptıklarını lakin sonuç alamadıklarını belirten Gülbahar Yıldırım şunları söyledi;
* 24 Ocak sarsıntısında konutumun ağır hasar alması sonrasında kirada oturmaya başladım. Sivrice’de konteynerler kurulduktan sonra konteyner verildi. Konteynerler verildiğinden ötürü rastgele bir kira yardımı verilmedi.
* Bir evvelki valimizin yanına giderek eşimin işsiz olduğunu konteynerlerde kaldığımızı söyleyip ‘TOKİ tarafından yapılacak olan meskenlerden biz de yararlanabiliyor muyuz?’ diye sordum. Vali beyefendide ‘dar gelirli aileler de gündemde’ diye karşılık verdi.
* Bu kelamı bizi konut konusunda umutlandık zira zelzele sonrasında kira fiyatları çok arttı ve taşınacak bir gücümüz yoktu bodrum katı dahi tutamam. Şu anda deniliyor ki kiracılara mesken yok.
* Daha evvel Cumhurbaşkanımız da geldi, onu da karşılamaya gittik sağ olsun bizi dinledi yanındaki müdafaalara ‘ilgilenin’ dedi lakin telefonla dahi geri dönüş yapılmadı.
* Sonrasında Elazığ Ak Parti’nin kongresine gittim. Milletvekili Sermin Balık’ı gördüm. Kızım dahi Sermin Balık’a ‘abla babam çalışmıyor babama iş ver’ dedi. Bende durumumuzu söyledim. ‘Tamam’ dediler ve ona da birebir halde bilgilerimi verdim sonrasında aradılar beni fakat rastgele bir şey yapmadılar.
* ‘Eşin üniversite mezunu mu, güvenlik kartı var mı?’ diye sordular fakat olumlu bir şey olmadı. Birebir halde Vali beyefendi de bilgilerimi aldı lakin onlardan da bir sonuç alamadım.
“İKİ ÇOCUĞUM İÇİN SESİMİ DUYURMAK ZORUNDAYDIM”
Lider Ekrem İmamoğlu’yla yapmış olduğu o sohbet sonrasında etrafından reaksiyon aldığını belirten Yıldırım, “Ben rastgele bir parti seçmiyorum Ak Parti de gelse, MHP de gelse, CHP de gelse yaşadığım meselelerin çözülmesi için yardım talebinde bulunurum zira gereksinimim var. Dünden beri birtakım yansılar de alıyorum etrafımdakiler ‘CHP’ye neden gittin, CHP sana ne yapabilir?’ diye söylüyorlar. Hedefim eşimin ve benim bir işe yerleşmesiydi. Zira işe girmek için ya torpil isteniyor ya da para istiyorlar. Benim ne para verecek gücüm var ne de torpilim var. Lakin ben mecburdum iki çocuğum için sesimi duyurmak zorundaydım” tabirlerini kullandı.
“KAYMAKAMLIK, EŞİMİN İŞE GİRMESİ İÇİN BİLGİLERİNİ ALDI”
Barınma ve ekonomik problemlerine dair söylediği kelamların akabinde yetkili kurumlardan geri dönüşlerin olduğunu belirten Yıldırım,
* Sağolsunlar geri dönüşlerde oldu. Valilik, AFAD vilayet Müdürlüğü, kaymakamlık, Etraf ve Şehircilik vilayet Müdürlüğü yetkilileri bizi aradı. Kaymakam beyefendi bugün konutumuza gelmiş fakat ben konutta yoktum, emniyet lojmanlarında merdivenleri siliyordum benim lojmanda olduğumu öğrenince sağ olsun oraya geldi.
* Eşimin dokumacılık fabrikasına girmesi için bilgilerini aldı. Valilikten ise bir misyonlu aradı yaşadığım problemleri birebir formda kendilerine de anlattım. Bana döneceklerini söylediler. TOKİ’den arayanlar oldu ve kapıcılık işini teklif ettiler.
* Bize iki ayda bir toplumsal yardımlaşmadan 100-190 lira yardım veriliyor lakin bu parayla geçim sağlanabilir mi? Kendi açılarından bir baksınlar. Ben o parayı iki ayda bir onlara vereyim onlar tek bir maaşını bana versinler. Bakalım geçinebiliyorlar mı, iki öğrenci okutabiliyorlar mı?
* Hala çocuklarıma forma dahi alamadım, okulda çanta dağıtıldı kızım alamadı müdür ve sınıf öğretmeni bana diyor ki ‘ihtiyaçları olanlara veriyoruz’ Ortaokula giden çocuğuma da ne mont ne de çanta verildi.
* Devletin verdiği yalnızca kitaplar lakin o kitaplar öğrencilere yetmiyor ki. Mecbur kaynak kitaplar alacaksın, test kitapları alacaksın. Ben başımı sokacak bir konut istiyorum öteki bir şey istemiyorum.
NE OLMUŞTU?
İBB Lideri Ekrem İmamoğlu’nun Elazığ’ın zelzele bölgesi olan Sivrice ilçesine yaptığı ziyaret sırasında yanına gelerek yaşadığı ekonomik meselelerini anlatan Gülbahar Yıldırım isimli vatandaşın kelamları sohbete damga vurmuştu.
2 çocuğuyla birlikte konteynerde yaşadığını belirten Yıldırım, “Kendi ülkemde açım, kendi ülkemde geçinemiyorum” diyen Yıldırım, isyanını, “Öyle duruma gelmişim ki, Suriyeliler çocuklarını koleje gönderiyor, ben oğluma kitap alamıyorum. Ben, merdiven silerek, aylık 500 lirayla 2 öğrenci okutuyorum. Nereye kadar sürecek? Bugün-yarın konteynerden çıkarsak, ben nereye gideceğim? Suriyelilere, Afganlara verilen imkanlar niçin bana verilmiyor? Niçin benim çocuklarıma verilmiyor? Niçin ben kendi ülkeme sığamıyorum, niçin ben kendi ülkemde açım? Kendi ülkemde istediğim eğitimi aldıramıyorum çocuklarıma. Nereye kadar sürecek bu rezilliğimiz? Ben, Cumhurbaşkanı’yla da şahsen yüz yüze görüştüm. Yanındaki muhafazasına, ‘Hemen ablayla ilgilenin, bilgilerini alın’ dediler. Lakin rastgele bir dönüş olmadı” demişti.