Senelerce Anadolu’nun değişik şehirlerinde öğretmenlik icra eden Leyla Türkmen, 24 yıl ilkin yakalandığı diyabet hastalığının ilerlemesiyle, yürümekte güçlük çekmeye başladı.

2006 yılına gelindiğinde, Türkmen’in 2 dizine protez yerleştirildi. Eşinden boşandıktan sonrasında tek başına büyüttüğü oğlu ile İzmir’e yerleşen Türkmen’e, uzun devam eden tedavilerin arkasından 4 yıl ilkin kronik böbrek yetmezliği teşhisi konuldu.

AA’nın haberine nazaran; diyalize girmiş olduğu dönemde bilhassa ileri yaş grubundakilerin okuma yazma öğrenmesi için parasız kurslar düzenleyen Türkmen’e, doktorlar nakil olmasını önerdi.

Oğlu Koray Yılmaz’ın (43) böbreğini vermek için gönüllü olmasına karşın, Türkmen bu nakli kabul etmedi.

Gizlice incelem yaptırdı, annesine böbreğini verdi

Koray ise bir süre ilkin Antalya’ya, “Ucuz ikinci el vasıta var onu alacağım.” diyerek gitti ve annesinden gizli saklı Akdeniz Üniversitesi Hastanesi’nde incelem yaptırdı.

Dokuları uyumlu çıkınca nakil için buluşma alan ve ikna etmiş olduğu annesini, “Antalya’da muayene olacağız.” diyerek kente getirdi.

“9 günlük bebekti eşimle ayrıldığımızda”

Koray Yılmaz’ın böbreği, operasyonla Türkmen’e nakledildi. Anne Türkmen, oğluna sıkıca sarılarak yaşamının en güzel Anneler Günü hediyesini aldığını söylemiş oldu.

Hastanede oğluyla aynı odada tedavileri devam eden Türkmen, son günlerde diyalizden sonrasında fenalaştığını, oğlunun kendisini ayağa kaldırmak için fazlaca ısrarcı olduğunu söylemiş oldu.

Tek evladı bulunduğunu belirten Türkmen, şunları kaydetti:

“9 günlük bebekti eşimle ayrıldığımızda. O günden bu yana elini asla bırakmadım, ikiz gibiyiz.

Nakil bekleyen annesini, bağışladığı böbrekle hayata bağladı VİDEO

“Gerçek anlamda sürpriz oldu”

Oğlum, Antalya’ya ‘ucuz ikinci el vasıta var onu alacağım’ diye gitmişti, hastaneye gelip tetkiklerini yaptırmış, buluşma almış. Nakil olduk, hayatımın en anlamlı Anneler Günü hediyesi oldu. Gerçek anlamda sürpriz oldu. Döndüğünde oğlum arabayı aldın mı dedim, yok anne hastaneye gittim, dokularımız uyumlu çıktı dedi. Sağ olsun böbreğini bağışladı.”

Seneler ilkin eğitim verdiği öğrencilerinin nakilden sonrasında devamlı aradığını vurgulayan Türkmen, “Oğlumun ikinci adını ‘Candaş’ koydum. Sanki bugünleri sezmişim.” dedi.

“Annemin tek şansı bendim, ikinci bir şansı yoktu”

Koray Yılmaz da İzmir’de annesine böbreğini vermek için girişimlerde bulunduğunu sadece hastanenin devamlı ötelediğini, yapmış olduğu araştırmalar sonucunda Akdeniz Üniversitesi’ne başvurduğunu belirterek şu ifadeleri kullandı:

“Anneme yalan söylemek zorunda kaldım. Vasıta almak şeklinde bir niyetim yoktu. Burada tahliller yaptırdım, uyumlu çıkınca doktorumuz ‘annenin elinden tut getir’ dedi. Yedi gün tedavi uyguladılar, arkasından nakil olduk. Annemin tek şansı bendim, ikinci bir şansı yoktu. Ne akrabamız var, ne ağabey var. İnşallah böbreğim uyumlu çıkar diye hap yakarış ediyordum. Hayatımda asla bu kadar mutlu olmamıştım. Annemin hakkını ödeyemem, dost gibiyiz. Bundan sonraki Anneler Günü’nü sağlıkla kutlayacağız. Canımdan, kanımdan bir armağan oldu.”