Rusya ve Ukrayna içinde 2 ayı aşkın süredir devam eden harp, birçok insanoğlunun yaşadıkları topraklardan ayrılarak değişik ülkelere göç etmesine niçin oldu.

Ülkelerinden ayrılanlar içinde ise çocuk nüfusu büyük yer kaplıyor.

Ukraynalı evlatların üçte ikisi yurdunu terketti

Birleşmiş Milletler Küçüklere Yardım Fonunun (UNICEF) nisan ayında yayınladığı rapora nazaran, Rusya’nın 24 Şubat’ta Ukrayna’ya başlatmış olduğu harp sebebiyle Ukraynalı evlatların Zeplin oyna üçte ikisi evlerini terk etmek mecburiyetinde bırakıldı.

UNICEF Acil Durum Programları Direktörü Manuel Fontaine, geçen ay Ukrayna’ya ziyaretinin peşinden, 11 Nisan’da Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyinde (BMGK) yapmış olduğu konuşmada, savaşın başlamasının peşinden 142 çocuğun yaşamını yitirdiğini ve 229 çocuğun ise yaralandığını kaydetti. Fontaine, Ukrayna’da kalmış olduğu tahmin edilen 3,2 milyon çocuğun yarısının yeteri kadar gıdaya erişimi olmadığından kaygı duyduklarını belirtti.

UNICEF’in verilerine nazaran, harp başladığından bu yana Ukrayna’da her bir dakikada 55 çocuk sığınmacı durumuna düşüyor.

Savaşın ilk 22 gününde ise ortalama bir buçuk milyon çocuk Ukrayna’dan kaçmak mecburiyetinde bırakıldı.

Ukrayna Başsavcılığından 29 Nisan’da meydana getirilen açıklamada ise Rusya’nın saldırılarına başladığı 24 Şubat’tan itibaren 219 çocuğun yaşamını kaybetmiş olduğu, 398 çocuğun yaralandığı açıklandı.

Sığınmacı çocuklar ülkelerine geri dönmek istiyor

Sığınmacı durumuna düşen Ukraynalı evlatların bir çok Polonya, Macaristan, Moldova ve Türkiye’ye geldi.

Savaşın başladığı ilk günlerde aileleriyle Türkiye’ye gelen Ukraynalı çocuklar, Türkiye’de güvende olduklarını, Türkçe öğrenmeye çalıştıklarını söylemiş oldu.

Savaşın bir an ilkin bitmesini isteyen Ukraynalı çocuklar, ülkelerine, geride bıraktıkları akrabalarının yanına dönmek istiyor.

“İstanbul’da itimat içindeyiz”

Ukrayna’nın Dnipro kentinden gelen 12 yaşındaki Marina Tsapenka, ilk bombalar patladığında yaşamış olduğu korkuyu ve endişelerini söyledi.

Saldırıların ilk günlerinde sirenler çaldıktan sonrasında sığınaklara gitmek sorunda kaldıklarını söyleyen Tsapenka, birkaç gün sonrasında da annesiyle Türkiye’ye geldiklerini kaydetti.

Türkiye’ye gelmelerinin anlık bir karar bulunduğunu belirten Tsapenka, “Bir dostum ailesiyle İstanbul’a gideceklerini söylemiş oldu. Ben de anneme ilettim ve ikimiz de onlarla birlikte buraya gelmeye karar verdik. Şimdi İstanbul’dayız ve itimat içindeyiz. Türkçe öğreniyorum sadece hemen hemen asla dostum yok.” dedi.

“Babamı ve kedim Felix’i orada bırakmak zorunda kaldık”

Türkiye’ye gelmeye karar verdiklerinde oldukca üzüldüğünü ve ağladığını dile getiren Tsapenka, şu şekilde devam etti:

“Babamı ve kedim Felix’i orada bırakmak zorunda kaldık. Kedim hastaydı, uzun bir yolculuğu kaldıramaz diye babaanneme bıraktım. Babam gelmedi şundan dolayı bizlere burada bakmak için orada kalıp çalışmak zorundaydı.”

Tsapenka, dünyaya bu savaşı bitirmek için ileti vermek istediğini belirterek, “İnsanlar, çocuklarıyla harp yüzünden ülkelerini, evlerini bırakıp başka ülkelere gitmek zorunda kalıyor. Çocuklar, hanımefendiler ve yaşlı insanoğlu ölüyor. Okullarımızdan ayrı kalmak zorunda kalıyoruz. Hiçbir çocuk dilini bilmediği bir ülkede yaşamak zorunda kalmasın.” dedi.

“Evlatların ülkelerini yok etmeyin”

Ukrayna’nın Dnipro kentinden gelen 12 yaşındaki Ayşe Zaharova, Rusya’nın saldırılarından sonrasında hem kendileri hem ülkesi için oldukca korktuğunu söylemiş oldu.

Savaşın kendisinde ve öteki Ukraynalı arkadaşlarında derin korku ve kaygı yarattığını vurgulayan Zaharova, “Cenk hepimiz için korkulu fakat çocuklar için oldukca daha korkulu. Evlatların mutlu olduğu, savaşların olmadığı bir dünya isterim. Ve tüm dünyaya sesleniyorum evlatların ülkelerini yok etmeyin.” ifadesini kullandı.

Zaharova, güzel şehirlerinin, evlerinin ve okullarının bombalarla yok edilmesine oldukca üzüldüğünü dile getirerek, şu şekilde konuştu:

“Okulumuzdaki sığınaklara gittik”

“Saldırının ilk günü şehrimizdeki havaalanına bomba atıldı. Ben uyuyordum, duymadım. Annem uyandırdı. Oldukça korkuyordu. Telaşlıydı. Ne yapması icap ettiğini bilmiyordu. Sonrasında sığınağa gitmeye karar verdik ve en yakın sığınak okulumuzda vardı ve oraya gittik.”

Zaharova, birkaç gün sığınakta kaldıktan sonrasında başka bir aileyle Türkiye’ye geldiklerini, harp biter bitmez ülkelerine dönmek istediklerini açıkladı.

Babasının Türkiye’de yaşadığını, onun yanına geldikleri için mutlu bulunduğunu söyleyen Zaharova, anneannesini ve kedisini orada bıraktığı için oldukca üzüldüğünü belirtti.

Ukrayna’nın Herson bölgesinden gelen 13 yaşındaki Bogdana Yurina da sabahın beşinde şehirlerine atılan bomba sesleriyle uyandığını ve oldukca korktuğunu söyledi.

Yurina, harp başladıktan sonrasında bir süre sığınakta kaldıklarını, peşinden anası ve minik kız kardeşiyle Türkiye geldiklerini açıkladı.

Ailesinin büyük bir kısmının Ukrayna’da kaldığını, onlar için oldukca endişeli bulunduğunu ağlayarak özetleyen Yurina, Rusya’dan ülkelerine yönelik savaşı bitirmesini istedi.

“Savaşın korkulu yüzüyle hiçbir çocuğun karşılaşmasını istemiyorum”

AA’nın haberine nazaran, Dnipro kentinden gelen 12 yaşındaki Polina Tsapenko da savaşın korkulu bir şey bulunduğunu, hiçbir ülke için böyle bir durum isteyemeyeceğini dile getirdi.

Saldırıların başladığı ilk günlerde Ukrayna’da bulunduğunu belirten Tsapenko, meydana gelenleri anlamakta güçlük çektiğini fakat oldukca korktuğunu açıkladı.

Cenk başladıktan derhal sonrasında şehri terk ederek anası ve kardeşiyle Türkiye’ye geldiklerini söyleyen Tsapenko, şunları söyledi:

“Babam, anneannem, kedim kaldı. Ülkemi ve onları oldukca özlüyorum ve onlar için oldukca endişeleniyorum. Savaşın derhal bitmesini ve ülkeme geri dönmeyi isterim.”

Dünyanın ve Türkiye’nin, bu savaşın sona ermesi için çaba göstermesini isteyen Tsapenko, “Savaşın korkulu yüzüyle hiçbir çocuğun karşılaşmasını istemiyorum. Ülkemin bombalanması, evlatların, bayanların, yaşlıların bombalar altında ölmesi oldukca acı. Asla kimse bunu yaşamak zorunda kalsın istemiyorum. Bu oldukca fena. Bu harp bitsin, evimize gidelim.” ifadelerini kullandı.

“Bu savaşın bitmesini ve ülkemize dönmeyi istiyoruz”

Ukrayna’nın Odessa şehrinden gelen 15 yaşındaki Safiye Temiz de Rusya’nın ilk saldırıları başlatmış olduğu gün korku ve nefret içinde oldukca değişik duygular yaşadığını kaydetti.

İstanbul’a annesiyle geldiğini, üvey babasının cephede savaştığını özetleyen Temiz, onun için oldukca endişelendiğini ve onu kaybetmekten oldukca korktuğunu belirtti.

Dünyaya savaşın bitirilmesi için davet yapmak istediğini dile getiren Temiz, şu şekilde devam etti:

“Bu savaşın iki ülke açısından iyisi kötüsü, haklısı haksızı yok. Bu harp fena bir harp şundan dolayı çocuklar ölüyor. Şu anda kuşatım altında kalan, sığınaklarda yaşayan binlerce çocuk ve yaşlı var. Her an üstlerine düşecek bir bomba korkusu ile yaşıyorlar. Bunun iyi mi haklı bir öne sürülen nedeni olabilir. Tüm dünyanın bir araya gelmiş olarak bu anlam ifade etmeyen savaşı bitirmesini isterim. Çocuklar ölmesin.”